როგორ დავიბრუნოთ დაკარგული მეგობრები? აი ისეთი მეგობრები რომლების დაკარგვა გულს გვტკენს, მინდა ჩამოვთვალოთ ის მიზეზები რის გამოც ვკარგავთ, ვშორდებით, ვცივდებით ნუ რაც გვინდა ის ვუწოდოთ, მაგალითად დროის უქონლობა, ბევრი პრობლემები, დეპრესია, უფულობა (უაზრო მიზეზია მაგრამ მაინც მიზეზია), საერთო ,,თემების” ამოწურვა… და კიდევ ბევრი ობიექტური თუ სიბიექტური მიზეზი. მე კი მხოლოდ ერთი მიზეზი მაქვს-დროის უქონლობა!
რა გავაკეთო რომ უფრო ხშირად ვნახო? მთელი დღე სამსახურში ვარ, მერე სახლში 8 თვის ბავშვი მყავს. მეც სხვის სახლში ვცხოვრობ და როგორ დავპატიჯო ჩემთან? მასთან როგორ წავიდე ამ ზამთარში ბავშვით? თან ასე გვიან 8:00 დან 😦
აქ ლაპარაკია ჩემს მიზეზებზე, მაგრამ მასაც ხომ აქვს თავიზი მიზეზები 🙂 აქვს, ხოდა ვართ ასე ტელეფონ-გამოკიდებულები 🙂
3 კვირის მერე ვიგებ რომ შეყვარებულია 😦 თან ისეა შეყვარებულია 3 თვეში თხოვდება, კინაღამ გავგიჟდი 🙂
ხოდა აბა რა ვთქვა ახლა მე? შერცხვენილი ვარ, აბა არ ვარ?
ახლა გამოსავალს შევთავაზებ ჩემს თავს 🙂
- დავურეკო-დავუმესიჯო რეგულარულად
- ვნახო შაბათ-კვირას (თუ არ მუშაობს)
თუ შევძლებ საღამოს ვესტუმრო ხოლმე – მაშინ მაინც როცა ჩემი უფროსი დაიძინებს 🙂
ნუ არ ვიცი რა გამომივიდა მაგრამ ამ პოსტის შელამაზებაზე არ მიფიქრია, რაღაცნაირად ჩემი გეგმები და ნააზრევი ამოვთქვი და თუ ძალიან სისულელე გამომივიდა ძალიან ვწუხვარ.
ნუ რა თქმა უნდა ბლოგი იმიტომ მაქვს რომ სხვებმა წაიკითხონ,მაგრამ მე იმისთვის მინდა რომ ის ვწერო რაც მომინდება, რაც შემაწუხებს. ამიტომ ბოდიშს ა(ღა)რ მოვიხდი უაზრო და უშინაარსო პოსტებისთვის 🙂 აი ასე
პ.ს. ისე მაინტერესებს ასეთ სიტუაციაში თქვენ როგორ მოიქცეოდით (მოიქცევით)?
ვივიენ 